Kees van Rietschoten: Glas in lood

Mijn naam is Kees van Rietschoten, ik woon in Hoevelaken. Werken met glas in lood, het spel van glas en licht, het creatieve proces, glas zetten in lood het heeft me gegrepen en niet meer los gelaten. Stukken glas “zetten” in lood is een oude middeleeuwse techniek. Dat die techniek nog steeds populair is zie je vooral in huizen uit de jaren 30.

Zeven jaar geleden volgde ik een cursus glas in lood bij ”de Brink” in Nijkerk. Werken met glas beviel me zo goed, dat ik kunstobjecten ging maken voor zowel binnenshuis als buiten.

De natuur is mijn grootste inspiratie bron, een zonsondergang of een dorpsgezicht, maar ook de strakke vormen van Mondriaan inspireren me. Telkens ervaar ik hoe leuk het is om met glas aan de gang te gaan. Mooi dat het licht laat zien hoe bijzonder glas is.

Verschillende keren heb ik meegedaan met de kunstroute in Hoevelaken. Glas in lood heeft me te pakken.

Lilian Wagt: Houtdraaien

Lilian Wagt maakt stukken van hout dat in de omgeving gevonden wordt. Zo kan er een schaal of vaas zomaar gemaakt zijn van een boom uit het Hoevelakense bos of uw eigen tuin. Het meeste werk van Lilian zijn vazen, maar zij maakt ook in opdracht urnen. Noesten, groeven en tekeningen van het hout maakt ieder stuk uniek. Haar werk typeert zich door vaak ruigheid voor het oog en zachtheid voor de handen.

Nieuwsgierig naar haar werk? Neem een kijkje op:
www.mazinawooddeisgn.nl

Wies Verploegh: Schilderijen
“Ik kan me nu weer verliezen in de bloeiende bermen die er aan komen, ieder seizoen is anders”. De werken van Wies in de Eshof zullen voornamelijk landschappen zijn. Maar zij heeft heel veel verschillend werk gedaan. Onder andere veel portretten in opdracht. Haar werk voor ASLOS betkende veel aquarellen van sportfiguren maken. Een zeer gevarieerd kunstenaar. Zij is al vanaf 1963 na haar afstuderen aan de kunstacademie aan het werk.

Meer zien van Wies Verploegh kan op: https://www.artiplu.nl/wies-verploegh/

Nicole Weddepohl: Schilderijen

Wat leuk dat je de moeite neemt om dit stukje te lezen.
Ik zal me even voorstellen, ik ben Nicole Weddepohl, 57 jaar en woon in Leusden. Ik heb twee dochters (uitwonend) en twee jonge poezen (inwonend). Ik schilder sinds augustus 2022 dus dat is nog vrij kort. Daarvoor nog nooit een kwast aangeraakt.

In dat jaar ben ik afgekeurd wegens een spierziekte, dus ik zocht een nieuwe invulling. En gelukkig heb ik dat gevonden in het schilderen. Ik ben er veel mee bezig, volg regelmatig workshops en heb les. Ik probeer mezelf steeds te verbeteren. Ik ga uitdagingen aan en geniet er optimaal van. Door de spierziekte is mijn fijne motoriek niet zo heel fijn, dus mijn schilderkunsten zijn over het algemeen wat grover van opzet.

Ik heb (nog) geen vaste stijl. Ik ben nog zo lerende dat ik alles leuk vind om uit te proberen. Van landschappen met olieverf tot portretten en grappige dieren (met name poezen) met acrylverf. Ik leer alle stijlen door elkaar en dat maakt het ook zo leuk. Ik pik alles snel op en ontwikkel mijn schilderkunsten rap. Ik heb inmiddels al meerdere werken verkocht en heb in twee musea gehangen. Ik doe mee aan allerlei wedstrijden en dat levert leuke resultaten op. Niet dat ik win, dat hoeft ook niet, maar het daagt mij uit om bijvoorbeeld in de stijl van Matisse of Vermeer te schilderen en hen niet na te apen, maar binnen hun stijl een eigen werk ervan te maken.

Wat al mijn schilderijen absoluut hebben is kleur! Ik hou van kleur, ik hou van lachen, ik hou van de natuur, van de mooie momenten. En dat probeer ik in al mijn schilderijen weer te geven. Ze mogen iets vrolijks uitstralen, waardoor je blij wordt als je ernaar kijkt. 

Ik ben lid van de schildersvereniging De Vrije Kwasten en bestuurslid. Kortom ik ben veelzijdig, vind alles leuk, ben enthousiast en geniet van een leeg doek waar een verhaal op gaat ontstaan.

Met creatieve Kwastgroet

Nicole

Nicoleweddepohl.exto.nl