‘Met mijn viool kan ik me beter uiten dan met woorden’
Op 2 mei keert violist Kilian van Rooij voor even terug in het dorp waar hij opgroeide: hij speelt dan met het Huygens Consort/Kamerkoor STAMPIJ in De Eshof in Hoevelaken. ‘Ik ben een gevoelsmens. De viool is mijn emotionele uitlaatklep.’
Kilian van Rooij (32) is een grote meneer in de klassieke muziek. Hij studeerde in Amsterdam bij Vera Beths en vervolgde zijn studie in Londen. Nu speelt hij op het hoogste niveau in de grootste orkesten in Nederland, zoals het Koninklijk Concertgebouw Orkest, Nederlands Kamerorkest, Nederlands Philharmonisch Orkest, Residentie Orkest en Metropole Orkest. Regelmatig is hij gastconcertmeester (eerste violist) in Duitsland en vorig jaar was hij nog als solist met een orkest op tournee in Argentinië. Naast solist en concertviolist is hij componist en medeorganisator van Project Parallel Truths. Dit ‘filmconcert’ verbindt muziek van twee componisten die leden onder het regime van Hitler en Staling met beelden uit de NSDAP-propagandafilm Triumph des Willens (1935) van Leni Riefenstahl. Het project sluit aan op ‘80 jaar bevrijding’ en toont de gevaren van valse en eenzijdige propaganda. Het concert is onder andere bij te wonen na de dodenherdenking in de Beurs van Berlage (www.wunderkammerconcerts.com).
Eigen muzikale stem
Op de website van Kilian van Rooij staat een quote van zijn grote voorbeeld en leermeester Maxim Vengerov. Hij zegt dat Kilian ‘een eigen muzikale stem heeft’. Wat bedoelt deze beroemde violist en hoogleraar aan het Royal Academy of Music in London hiermee? Kilian: ‘Ik denk dat hij bedoelt dat je aan de klank en de manier van spelen kunt horen dat ik het ben. Ik voel een diepgewortelde urgentie om me te uiten en een verhaal te vertellen. Dat verhaal ligt als een diepere laag onder de noten van de componist. Met mijn viool kan ik dat beter dan met woorden.’
Muzikaal gezin
Dit ‘spreken door muziek’ heeft Kilian van geen vreemde. Hij groeide op in Hoevelaken in een muzikaal gezin. Vader Skip van Rooij was pianist in bekende Nederlandse popbands als Ekseption, The Buffoons en Galaxy-Lin. Ekseption scoorde eind jaren ’60 grote hits met popbewerkingen van klassieke stukken als The 5th van Beethoven en Air van Bach. Kilian: ‘Mijn vader gaf les aan het conservatorium in Rotterdam en is een meester in improviseren. Als hij speelt tijdens een kerkdienst, laat hij zich ter plekke inspireren door de preek. Soms verweeft hij dan wel drie popliedjes in één muzikale bijdrage. Niemand kan dat zo goed als hij. Mijn vader heeft hetzelfde als ik: ook hij uit zijn emoties beter met muziek dan met woorden. In ons gezin communiceerde hij via muziek.’
Ook broers David en Simon volgden een muzikale studie. David is een alleskunner die zich vooral richt op jazz-zang, Simon zoekt het in een carrière als singer-songwriter.
Emotionele uitlaatklep
Het ging Kilian niet altijd voor de wind. Tijdens corona viel zijn leven als beroepsmuzikant stil. Kort voor die tijd maakte ook een goede vriend een einde aan zijn leven. Kilian raakte depressief. Hij kreeg medicijnen waardoor hij ‘het contact met zijn gevoel’ verloor.
‘Ik zat alleen nog maar in mijn hoofd, niet meer in mijn hart. Dat paste helemaal niet bij me. Een jaar lang kon ik geen viool meer spelen. Ik miste mijn emotionele uitlaatklep. Ik besloot te starten met therapie en te stoppen met pillen. Langzamerhand kon ik weer meer gevoel toelaten. Ik benaderde muziek minder klinisch, minder intellectueel. Ik leerde dat ik minder streng voor mezelf mocht zijn, dat ik minder het accent hoefde te leggen op de fouten die ik tijdens het spelen maakte. Ik ging weer kleine uitvoeringen doen en auditeerde bij het Metropole Orkest. Dit orkest speelt ook pop, jazz en filmmuziek. Ik won de auditie en stond ineens Eftelingmuziek te spelen voor 5000 mensen. Ik zag dat ik mensen kon laten genieten met muziek die ik daarvoor oppervlakkig vond. Ik genoot daar ook zelf van. André Rieu zal ik bijvoorbeeld niet snel opzetten, maar ik waardeer nu wel hoe hij mensen raakt. Als hij mij zou vragen mee te spelen in zijn orkest, zou ik dat meteen doen.’
Een echte Gagliano
Kilian woont nu in Zwolle, is vader van een nog piepjonge tweeling en speelt weer volop. Op nog steeds dezelfde viool. En wat voor een viool: een echte Gagliano. De viool is gebouwd in 1754. Hij heeft de viool in bruikleen van het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds (NMF). ‘Voor het geld van deze viool kun je een huis kopen’, zegt Kilian lachend, ‘dus ik ben blij dat ik erop mag spelen.’
Huygens Consort
Kilian zal deze viool op 2 mei meenemen naar zijn optreden in De Eshof in Hoevelaken. Een jaar geleden trad hij ook al op met het Huygens Consort. Kilian: ‘Tijdens dat optreden was de halve zaal in tranen. Zo bijzonder. We besloten daarom het optreden rond 80 jaar bevrijding te herhalen. Ik wist toen nog niet dat dit in De Eshof zou zijn, de kerk waar ik vroeger met mijn vader speelde. Met de uitvoering Annelies vertellen we het verhaal van Anne Frank. Dit verhaal spreekt al tot de verbeelding, met de muziek wordt het nog mooier. De combinatie van viool, klarinet, cello en een professioneel koor is ook écht speciaal. Het optreden raakt een gevoelige snaar. Hier moet je bij zijn geweest!’
Het Huygens Consort/Kamerkoor STAMPIJ treedt aan met Tineke Roseboom (sopraan), Jako van Schie (piano), Hanka Clout (klarinet), Pamela Smits (cello) en Kilian van Rooij (viool). Aanvang 20:00 uur (zaal open 19:30 uur). Tickets €19,50 (excl. 50 ct transactiekosten). Informatie en tickets
Ben de Graaf
Reactie plaatsen
Reacties